Przy zakładaniu własnej działalności gospodarczej konieczne jest wskazanie formy opodatkowania. Należy wpisać ją na druku CEIDG-1 zaraz na początku swojej drogi biznesowej. Oznacza to, że przed udaniem się do urzędu w celu zarejestrowania firmy trzeba wiedzieć, w jaki sposób chce się rozliczać z państwem z osiągniętych dochodów. Polskie prawo dopuszcza cztery formy opodatkowania działalności gospodarczych. Wybór tej odpowiedniej i najbardziej korzystnej dla biznesu pozostawia się przedsiębiorcy. Zobacz jakie formy opodatkowania może mieć firma.
Forma opodatkowania – skala podatkowa
Podstawową i z reguły najczęściej wybierają formą opodatkowania, jest skala podatkowa inaczej nazywana zasadami ogólnymi. Wybierając ją, przedsiębiorca decyduje, że opodatkowaniu podlegają dochody zgodnie z dwustopniową skalą. Skala ta wskazuje, że jeżeli firma osiąganie dochód nie wyższy niż 85 528 zł to podatek wynosi 18% od dochodu, jeśli powyżej tej sumy to 15 395,04 zł + 32% nadwyżki po przekroczeniu progu.
Od płaconego podatku można dokonywać odpisów z tytułu kosztów poniesionych dochodów. Zaliczki na podatek dochodowy przy skali podatkowej należy uiszczać miesięcznie lub kwartalnie (ten okres rozliczeniowy przysługuje tylko małym płatnikom). Zaliczki wpłaca się bezpośrednio na konto bankowe Urzędu Skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąc następującego po rozliczeniu. Po zakończeniu roku podatkowego przedsiębiorca zobowiązany jest do złożenia zeznania rocznego PIT-36 w Urzędzie Skarbowym do dnia 30 kwietnia kolejnego roku podatkowego.
Obowiązkiem przedsiębiorcy, który wybiera skalę podatkową, jest również prowadzenie Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów.
Podatek liniowy dla przedsiębiorców
Kolejną formą opodatkowania działalności gospodarczych jest podatek liniowy. W tej formie opodatkowania również występują zaliczki miesięczne i kwartalne, które należy wpłacić na konto bankowe Urzędu Skarbowego do 20 dnia miesiąc następującego po rozliczeniu. Na zakończenie roku składa się natomiast zeznanie roczne PIT-36L.
Podatek liniowy dla firmy charakteryzuje się jedną stawką podatkową, która obowiązuje bez względu na wysokość osiąganego dochodu. Należy jednak wspomnieć, że w przypadku tej formy opodatkowania nie występuje kwota wolna od podatku, nie można rozliczać się wspólnie z małżonkiem lub dodawać do rozliczenia dziecka. Podatek liniowy wyklucza także możliwości zaciągnięcia kredytu podatkowego.
Na czym polega ryczałt od przychodów ewidencjonowanych?
Ryczałt przychodów ewidencjonowanych to forma opodatkowania, które nie pozwala na zmniejszenie osiąganych przychodów o poniesione koszty podatkowe. Jednak jego dużą zaletą się niskie stawki ryczałtowe, które wynoszą od 2 do 20% w zależności od wykonywanej działalności gospodarczej. Trzeba jednak wspomnieć, że z ryczałtu nie może skorzystać każdy przedsiębiorca. Jest to forma opodatkowania przeznaczona dla osób fizycznych, które uzyskują przychód z pozarolniczej działalności i w poprzednim roku podatkowym uzyskali przychody z prowadzenia samodzielnie działalności w wysokości nie wyższej niż 250 000 euro lub uzyskały przychody z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wszystkich wspólników nie przekroczyła 250 000 euro.
To jednak niejedyne wymagania. Firmy działające w branżach wskazanych w art. 8 Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie mogą skorzystać z tej formy opodatkowania.
Zaliczki na ryczałt wpłaca się na tych samych zasadach, jak przy poprzednich formach opodatkowania, zmianie ulega natomiast rozliczenie roczne, które wykonuje się na formularzu PIT-28.
Formy opodatkowania – karta podarunkowa
Karta podatkowa to zryczałtowana forma opodatkowania. Wartość podatku nie odzwierciedla w żaden sposób osiąganych przez przedsiębiorstwo przychodów i uzależniona jest m.in. od rodzaju wykonywanych usług, wielkości zatrudnienia, wielkości miejscowości, w której prowadzony jest biznes, wieku podatnika.
Z karty podatkowej mogą skorzystać jedynie ci przedsiębiorcy, którzy spełniają warunki określone w art. 23 ust. 1 Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wybór tej formy opodatkowania nie wiąże się z koniecznością prowadzenia Księgi Przychodów i Rozchodów oraz oznacza niską i jednorodną wartość podatku. Wadami karty podatkowej jest brak możliwości odliczenia kosztów uzyskania przychodu oraz konieczność opłacania podatku w tej samej wysokość bez względu na dochody.
